Sokaklar huzursuz…
Vatandaş endişeli ve mutsuz…
TV’ler birbirine bağıran-çağıran insanlarla dolu!
Gazeteciler fazla mesainin bıkkınlığında.
Birileri “çaldı” diyor; diğerleri “onlar da çaldı” diyor!
Çalmayı herkes kendi tarafına ‘makul’ buluyor!
Dünyanın en zengin coğrafyasındayız ama birbirimizle boğuşmaktan fakirleşiyoruz.
***
WhatsApp gruplarında sonu olmayan yorumlar…
Otobüste, iftar masasında aynı konuşmalar…
Güç savaşında “demokrasi”yi silah olarak kullananlar…
Atışmalarında “hak, hukuk, adalet”e toz kondurmayanlar…
Toza, dumana bürünmüş düşünceler, duygular, algılar…
Siyasi mücadelede, saf tuttuğu yerdeki konumunu sağlamlaştırmaya çalışanlar…
Ve daha kimler kimler…
Hepsi de ‘dürüstlük’ duvarının arkasına sığınmış güç ve para peşindeki faniler!
***
Öte yanda…
Karanlık ve çıkmaz sokaklar var, ürküten, yol kaybettiren…
Konu hassas; yaşananlar ağır!
Mevzu memleket ama pata küte dalıyoruz her konuya ve birbirimize…
Karşımızdakini dinlemiyor, anlamıyor hatta varlığını / yokluğunu fark etmiyoruz…
Bir makamda olmak kolaylaştı; orada kalmak, doğru/dürüst olmak zorlaştı.
Buna herkes ve her kesim dahil. Başta da medya…
Hep birlikte kaybediyoruz!
Bir anlayabilsek…
